728x90 AdSpace

Νεα Αρθρα

Δευτέρα 26 Μαΐου 2014

Ο μονόδρομος του Αλέξη Τσίπρα

Φωτογραφία: Μενέλαος Μυρίλλας / SOOC
  
Γράφει ο Μπάμπης Γεωργάκαινας


Ένα από τα πράγματα που θυμάμαι έντονα στα πρώτα μου πολιτικά βιώματα, ήταν οι Δημοτικές εκλογές του 82, όπου όταν παρουσιάζονταν τα αποτελέσματα, αναφέρονταν η στήριξη του υποψηφίου «από το ΠΑ.ΣΟ.Κ. και τις λοιπές δημοκρατικές δυνάμεις».

Και μπορεί ο Δήμαρχος να ήταν κομμουνιστής, ρηγάς, πασόκος, αλλά η καταγραφή γινόταν στο μεγάλο κόμμα κι ο χάρτης της Ελλάδας βαφόταν πράσινος.

Το δεύτερο σημαντικό κέρδος για το ΠΑ.ΣΟ.Κ. και τον Ανδρέα, ήταν τότε η εικόνα συσπείρωσης ενός αντιδεξιού-αντιδημοκρατικού μπλοκ γύρω από αυτόν και η ταυτόχρονη συρρίκνωση ή και αφομοίωση παραδοσιακών δυνάμεων της κεντροαριστεράς στην ελληνική κοινωνία.

Όποτε ο Ανδρέας τα έβρισκε σκούρα καλούσε τον Κύρκο, το Μαύρο, τον Ζίγδη, τον Μπριλλάκη κι έφτιαχνε «δημοκρατικές συμπαρατάξεις», δίνοντας προοπτικές ευρύτητας και ενδυνάμωσης ενός κυβερνητικού πόλου.
Κέρδιζε αριστερό άλλοθι και κάνοντας ελάχιστες παραχωρήσεις επένδυε σε μεγάλα οφέλη, τα οποία και καρπώνονταν.

Πριν ακόμα χτυπήσει την πόρτα της εξουσίας όμως, ανέπτυξε μια στρατηγική γι αυτήν.

Διάβασε έγκαιρα τον Έλληνα, τα «θέλω» του και τα «μπορώ» του, τις προσδοκίες του, αλλά και τα κόμπλεξ του κι έφτιαξε ένα κόμμα στα μέτρα των ψηφοφόρων που θα του χάριζαν τη σίγουρη νίκη.

Ξήλωσε την ίδια του τη διακήρυξη, αλλά και τα άτομα που μιλούσαν για ένοπλο αγώνα και επαναστατικές διακυβερνήσεις και φρόντισε να δημιουργήσει ένα ομογενοποιημένο κόμμα με τη σφραγίδα του Αρχηγού.
Ένα κόμμα, μια φωνή, μια άποψη. Αληθής ή ψευδής, θα φαινόταν στο μέλλον, μα ήταν μια φωνή.

Έξω από την ΕΟΚ και το ΝΑΤΟ έλεγαν όλοι πριν το 81, επειδή αυτό ήταν στο σχεδιασμό του Αρχηγού.

Μέσα στην ΕΟΚ και στο ΝΑΤΟ μετέπειτα, αλλά και πάλι, όλοι στήριζαν την επιλογή.

Ο ΣΥΡΙΖΑ στις διπλές αυτές εκλογές έχασε μια ιστορική ευκαιρία να δρομολογήσει άμεσες εξελίξεις και να προβάλλει σαν βέβαιη διάδοχη κατάσταση, όποτε κι αν γίνουν οι εθνικές εκλογές.


Να αποκτήσει τον αέρα που είχε ο Ανδρέας το 80, που ήταν πανέτοιμος να κυβερνήσει και στην πεποίθηση όλων των Ελλήνων ήταν θέμα χρόνου.

Αποφάσισε ο ΣΥΡΙΖΑ να στηρίξει κομματικούς του υποψήφιους και συνδικαλιστές στις αυτοδιοικητικές εκλογές, με αποτέλεσμα τόσο να χάσει τις εντυπώσεις και να εκλεγούν άνετα υποψήφιοι της συμπολίτευσης αλλά και να χάσουν αρκετοί Δήμοι και Περιφέρειες την ευκαιρία αλλαγής σελίδας.

Στις ευρωεκλογές, παρά το σπουδαίο γεγονός της πρωτιάς του, έχασε το στοίχημα της καταγραφής του ως κόμματος εξουσίας, που έρχεται και θα κυβερνήσει.
Ανοιχτά μέτωπα παντού, βολές κατά πάντων, απαξίωση όλων των όμορων χώρων, απομόνωση και περιχαράκωση.
Η συρρίκνωση και ο αυτοπεριορισμός του σε χαμηλά ποσοστά, ήταν ό,τι πιο αναμενόμενο μετά από τέτοια στρατηγική.

Παρόλα αυτά, το παιχνίδι ακόμα δεν χάθηκε.

Οι Έλληνες δείχνουν εμπιστοσύνη στον Αλέξη Τσίπρα, αλλά ταυτόχρονα του δείχνουν και το δρόμο που οφείλει να ακολουθήσει.

Κι ο δρόμος αυτός είναι να ηγηθεί τώρα στη συγκρότηση ενός μεγάλου αντιδεξιού πόλου, που θα περιλαμβάνει δυνάμεις που κατέγραψαν σημαντικά ποσοστά και θα κληθούν να είναι οι ρυθμιστές της επόμενης Βουλής, όποτε κι να προκύψει.

Η απομόνωση ή και ακόμα η απομάκρυνση από τους κύκλους του ακραίων φωνών, με το ταυτόχρονο κάλεσμα συνεργασίας σε κόμματα ή και πρόσωπα του κεντροαριστερού χώρου, ώστε να συνδιαμορφώσουν μια ουσιαστική πρόταση εξουσίας, είναι ο μονόδρομος, όπως φαίνεται από τα αποτελέσματα των εκλογών.

Χωρίς κόμπλεξ «αμφιθεάτρων» και με την υπεροχή του ισχυρού, οφείλει να φανεί large και να είναι αυτός που θα χαράξει την πορεία στο άμεσο μέλλον.
Όχι μετά τις εκλογές, υπό την πίεση των διερευνητικών εντολών.
Για τον Τσίπρα και το ΣΥΡΙΖΑ έφτασε το «ή τώρα ή ποτέ!».

Ο Ανδρέας κατάφερε αυτά που κατάφερε για την Ελλάδα, για τη Δημοκρατία, για το κόμμα του και για την ευρύτερη δημοκρατική παράταξη, επειδή πολύ απλά ήταν εραστής της εξουσίας.
Και πίστευε ότι τα οράματα μπορούν να γίνουν πράξη με τη βούληση της πλειοψηφίας και από κυβερνητικές επιλογές.

Σήμερα ο Αλέξης Τσίπρας οφείλει να αποδείξει ότι δεν είναι απλά ένας εραστής της αξιωματικής αντιπολίτευσης και να αλλάξει ο ίδιος για να μπορέσει να αλλάξει τον τόπο και τις ζωές των Ελλήνων. 

 http://www.eyedoll.gr/


City Portal

ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟΣ ΟΔΗΓΟΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ


  • Blogger Comments
  • Facebook Comments

0 σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου

Item Reviewed: Ο μονόδρομος του Αλέξη Τσίπρα Description: Rating: 5 Reviewed By: Unknown
Scroll to Top